(nowogr. kléphtēs = rabuś, zbójnik) grupy ludności greckiej (gł. wiejskiej), żyjące w górach jako "wyjęci spod prawa"; prowadziły walkę partyzancką przeciwko Turkom; szczególnie ważną rolę odegrali k. w greckim powstaniu 1821-29; stworzyli bogatą poezję w języku ludowym (tzw. Pieśni kleftów, sławiące czyny ich bohaterów).
KLEFTOWIE
Nauki społeczne i humanistyka