Stefan, właśc. Warszawski (1898-1959)
prawnik, działacz polityczny; przed II woj. świat. czł. PPS Lewicy i KPP, obrońca w procesach politycznych, od 1942 w PPR, od 1944 w AL, uczestnik powstania warszawskiego; 1946-48 pierwszy prokurator Najw. Trybunału Nar. i szef delegacji polskiej na proces w Norymberdze, potem poseł w Austrii, od 1956 prezes Sądu Najwyższego.