Stefan (ur. 1930)
ekonomista, prof. UW; początkowo pracował w kierowanej przez H.Minca Komisji Planowania i współtworzył Plan 6-letni, 1955-68 w Zakładzie Nauk Ekon. PAN; aktywny w Październiku 1956 publicznie krytykował ekonomikę radziecką (eseje Inwestycje - tak, ale jakie, Industrializacja bez przyspieszenia, Model a cele gospodarki narodowej), postulował częściowe wprowadzenie gospodarki prywatnej dla pobudzenia walki konkurencyjnej w sektorze państwowym, zwolennik rad robotniczych na wzór jugosłowiański, współpracownik , czł. Klubu Krzywego Koła; od 1968 w Zakładzie Geografii PAN, aktywny w warszawskim KIK; w latach 70. pisywał w drugim obiegu (przeciwnik budowy Huty Katowice), współpracownik ; 1981 na I Zjeździe "Solidarności" przedstawił program ekonomicznych reform; od 1991 czł. Komitetu Doradczego prez. L.Wałęsy i doradca ekon. Porozumienia Centrum; od 1993 przeciwnik planu Balcerowicza, zwł. skali prywatyzacji i napływu kapitału zagr.; 1996 w zespole doradców W. Cimoszewicza; autor Historyczny proces wzrostu gospodarczego (1963).