Aleksander (1866-1934)
polityk i adwokat; do 1918 znany w Moskwie obrońca; 1904 współzał. (w Warszawie) Stronnictwa Postępowo-Demokratycznego; rzecznik współpracy liberałów polskich i ros.; współpracownik warszawskiej , "Nowej Gazety", petersburskiego "Kraju" i in. gazet (także ros.); 1905 współzał. i do 1916 czł. Partii Konstytucyjnych Demokratów (Kadeci), 1906 poseł do I Dumy; 1914 zał. i prezes Pol. Komitetu Pomocy Ofiarom Wojny; 1917 przewodniczył Komisji Likwidacyjnej ds. Król. Polskiego, miał wpływ na odezwę ros. Rządu Tymczasowego proklamującą III 1917 niepodległość Polski; przeciwny Komitetowi Nar. Pol. w Paryżu, zaczął zbliżać się do orientacji związanej z państwami centralnymi; ostro zwalczany przez Nar. Demokrację; 1918 przedstawiciel Rady Regencyjnej przy rządzie sowieckim; 1919-23 redaguje w Warszawie "Tydzień Polski", propagując paneuropeizm; prezes wielu instytucji gosp.; popełnił samobójstwo oskarżony o działanie na szkodę Polski w tzw. sprawie żyrardowskiej (sprzedaż fabryki wyrobów lnianych konsorcjum franc.); Z lat wojny..., Nasza polityka wschodnia.
- LEDNICKI, Wacław (1891-1967)
- OSTRÓW LEDNICKI, wyspa na Jez. Lednickim...
- KOMISJA LIKWIDACYJNA DO SPRAW KRÓLESTWA POLSKIEGO, utworzona w marcu 1917...