martwy język z grupy indoeuropejskiej, używany w Lidii i w środk. Anatolii; większość znanych tekstów z VI i V w. p.n.e. odkryto podczas amer. wykopalisk prowadzonych w Sardis; prototypem zapisu był zachodni grecki alfabet; przynależność j.l. do grupy indoeuropejskiej ustalił 1936 włoski językoznawca P. Meriggi wskazując na wiele wspólnych form z j. hetyckim, luwijskim i palajskim.
LIDYJSKI JĘZYK
Nauki społeczne i humanistyka