stanowisko filozoficzne, które pojawiło się w filozofii nowożytnej w związku ze sporami wokół koncepcji przyczynowości u Kartezjusza; jeśli twierdzenie, że rzeczywistą przyczyną sprawczą w świecie jest tylko Bóg, przyjmowało się w radykalnej formie, to konsekwencją było uznanie, że byty stworzone same z siebie nie mogą na siebie oddziaływać, a są tylko okazją dla działań Boga; najwybitniejszym przedstawicielem o. był Malebranche.
PSYCHOFIZYCZNY PROBLEM, PARALELIZM, MALEBRANCHE