opieka społeczna, socjalna
dziedzina polityki społ. państwa zajmująca się dostarczaniem środków niezbędnych do podstawowej egzystencji osobom, które przejściowo lub w ogóle nie są w stanie sobie ich zapewnić; p.s. w dzisiejszej postaci poprzedzała działalność charytatywna i filantropia osób lub instytucji, najczęściej związanych z kościołem (parafie, bractwa pomocy, towarzystwa i in. agendy), w formie opieki nad dziećmi (przytułki i sierocińce) oraz pomocy udzielanej ubogim (noclegowiska dla bezdomnych, kuchnie dla ubogich, lazarety, szpitale); wraz z kształtowaniem się opiekuńczych funkcji współcz. państwa rozbudowano sieć instytucji p.s., utrzymywanych gł. z podatków i ubezpieczeń społ. W Polsce różnym zakresem p.s. objętych jest wiele grup ludności: dzieci i młodzież, kobiety ciężarne i znajdujące się we wstępnym okresie macierzyństwa, inwalidzi i osoby przewlekle bądź nieuleczalnie chore, starcy i niedołężni, bezrobotni, osoby o najniższych dochodach, więźniowie po opuszczeniu zakładu karnego; centralnie rozdziałem środków budżetu państwa na p.s. zajmuje się Ministerstwo Pracy i Spraw Socjalnych (2003 połączone z Ministerstwem Gospodarki), a na niższych szczeblach organy administracji państwowej oraz wyspecjalizowane instytucje (Pol. Komitet Pomocy Społ., Pol. Czerwony Krzyż, fundacje, zakony katolickie męskie i żeńskie, stowarzyszenia), z których wiele finansuje p.s. ze środków zgromadzonych we własnym zakresie.
- polityka społeczna, – ogół działań...
- UBEZPIECZALNIA SPOŁECZNA, instytucja ubezpieczeń...
- ZABEZPIECZENIE SPOŁECZNE, system świadczeń pieniężnych...