jedna z gł. zasad społecznej nauki Kościoła rzymskokat., sformułowana 1931 przez Piusa XI w encyklice Quadragesimo anno; zgodnie z nią, tzw. społeczności wyższego rzędu winny udzielać pomocy społecznościom niższego rzędu, a nie ograniczać je; władze nie powinny w państwie wyręczać struktur szczebla niższego ( jak samorządy czy organizacje i stowarzyszenia obywatelskie) w realizacji zadań im właściwych; z.p. przydaje zatem państwu funkcję pomocniczą (stąd nazwa), tak by obywatelom oraz formom ich zrzeszania się i samoorganizowania pozostawić jak najszerszy zakres wolności; z.p. jest zgodna z głoszoną przez Kościół zasadą solidarności (obowiązek niesienia pomocy) i dbałości o ogólne dobro oraz wyraża jednocześnie sprzeciw wobec idei scentralizowanego państwa opiekuńczego.
- zasada pomocniczości, zasada subsydiarności...
- zasada, subsydiarności (pomocniczości)...
- ZASADA, SYNONIM: prawo, aksjomat,...