(łac. - możność) w filozofii termin ten zachowuje dwuznaczność, która wywodzi się ze znaczenia, jakie nadał mu Arystoteles; z jednej strony jest to zdolność wywoływania skutku w innej rzeczy, z drugiej możliwość przejścia rzeczy z jednego stanu w drugi; Arystoteles jako p. traktował materię, która przeciwstawiona została formie; u św. Tomasza p. to zdolność ulegania przemianom pod wpływem aktu; wzajemny stosunek aktu i p. był jednym z gł. zagadnień w scholastyce.
POTENCJA
Nauki społeczne i humanistyka