jeden z nurtów współczesnej socjologii; rozwinął się gł. w USA (T. Parsons, R.K. Merton ), choć zapowiedzi takiego stanowiska badawczego można odnaleźć w pracach É. Durkheima, V. Pareto, B. Malinowskiego, A.R. Radcliffe-Browna; centralną kategorią analityczną w f.s. jest równowaga systemu społ.; socjolog zaś powinien zajmować się funkcjami poszczególnych składników systemu, istotnymi dla równowagi całej struktury lub przeciwnie - dla jej rozchwiania; w pierwotnej wersji f.s. pomijał czynnik historycznych zmian systemowych - prace nowsze, zgodnie z ewolucją wszystkich ujęć strukturalnych w naukach humanistycznych - przyjmują konieczność uwzględniania perspektywy diachronicznej.
STRUKTURALNY FUNKCJONALIZM
Nauki społeczne i humanistyka