(łac.) jednostronny i odwołalny akt prawny, za pomocą którego spadkodawca (testator) rozporządza swoim majątkiem na wypadek swej śmierci; t. może być sporządzony tylko przez spadkodawcę mającego pełną zdolność do czynności prawnych; ważność t. wymaga, by w chwili jego sporządzania spadkodawca nie znajdował się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, oraz by nie działał pod wpływem błędu lub groźby; t. nie może być w swej treści sprzeczny z zasadami współżycia społecznego i musi być sporządzony w formie przewidzianej prawem; istnieją różne formy sporządzenia testamentu: zwykłe, tj. ogólnie dostępne (t. spisany ręcznie, podpisany i datowany; ustne oświadczenie woli wobec przedstawiciela organu gminy i dwóch świadków; akt notarialny) oraz formy szczególne (np. spadkodawca w razie istnienia obawy rychłej śmierci albo okoliczności utrudniających sporządzenie t. w zwykłej formie, oświadcza swą wolę wobec trzech świadków). Na treść t. mogą składać się różnego rodzaju postanowienia (zapis, polecenie, wydziedziczenie, wskazówki dotyczące przeprowadzenia działu spadku); w testamencie negatywnym spadkodawca wyłącza od dziedziczenia spadkobiercę ustawowego, co jest równoznaczne z powołaniem do spadku pozostałych spadkobierców ustawowych.
TESTAMENT
Nauki społeczne i humanistyka
KADI, ZACHOWEK, ZAPIS, KADUK, DZIEDZICZENIE, LEGAT, LEGACJA, TĘCZYŃSKI