organ sądowy powołany do rozstrzygania sporów o konstytucyjność działania organów państwowych; w Polsce T.K. ustanowiono nowelą konstytucyjną 1982, a powołano ustawą z 1985; T.K. rozstrzyga o zgodności z Konstytucją ustaw, rozporządzeń Rady Ministrów z mocą ustawy, dekretów zatwierdzonych przez Sejm, a także o zgodności z Konstytucją lub aktami ustawodawczymi innych aktów normatywnych, wydawanych przez prezydenta oraz naczelne i centralne organy państwowe. T.K. ustala powszechnie obowiązującą wykładnię ustaw, orzeka o zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych oraz przedstawia Sejmowi i innym właściwym organom uwagi o stwierdzonych uchybieniach i lukach w prawie. Orzeczenia T.K. o niezgodności ustaw z Konstytucją nie są ostateczne, mogą zostać oddalone przez Sejm w drodze uchwały podjętej większością 3/5 głosów, przy obecności co najmniej połowy ogólnej liczby posłów.; orzeczenia o niezgodności innych aktów z Konstytucją i ustawami są ostateczne; siedzibą T.K. jest Warszawa, członkowie (prezes, wiceprezes, 9 sędziów) są wybierani przez Sejm, kadencja wynosi 8 lat, z tym, że co 4 lata dokonuje się wyboru połowy składu; sędziowie T.K. są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji; przewodniczący A. Zoll (1993-97), M. Safjan (od 1998).
- Trybunał Konstytucyjny, konst. instytucja władzy...
- trybunał, zanieść skargę do...
- POLSKA. USTRÓJ POLITYCZNY. TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY, szczególny organ typu...