grupa kilkudziesięciu j. azjatyckich oraz z Europy płd.-wsch., zaliczana z j. mongolskimi i j. tunguskimi do rodziny j. ałtajskich, o sporym podobieństwie fonetycznym, morfologicznym i leksykalnym; ok. 85 mln mówiących; najstarsze zabytki piśmiennictwa w j.t. sięgają VI-VIII w. (inskrypcje na kamieniach pozostawione w Mongolii przez lud, który nazywał siebie "Türk"); j.tur. mają charakter aglutynacyjny, pozbawione są rodzajów gramatycznych, posiadają charakterystyczną składnię; istnieje kilkanaście równoprawnych klasyfikacji języków tur., m.in. na grupę płn. (ujgursko-oguzyjską), zach. (kipczacką), wsch. (karłucką) i płd. (oguzyjską); oddzielnie klasyfikowane są j. jakucki i j.czuwaski.
UZBECKI JĘZYK, TURKMENI, KARACZAJOWIE, JAKUCKI JĘZYK, TATARSKI JĘZYK, AŁTAJSKIE JĘZYKI, BASZKIRSKI JĘZYK, TATARSKI JĘZYK, KARAIMI, OGUZOWIE
- TURECKI JĘZYK, osmański język, anatolijski...
- TURECKIE LUDY, grupa ludów zamieszkujących...
- KIPCZACKI JĘZYK, język kumański, połowiecki...