HONDTA METODA ROZDZIAŁU MANDATÓW

jedna z metod rozdziału mandatów w wyborach proporcjonalnych, opracowana przez belgijskiego matematyka V. d’Hondta; liczbę głosów oddanych w okręgu wyborczym na poszczególne partie dzieli się przez kolejne liczby całkowite (1, 2, 3 itd.), a wyniki tych działań (ilorazy) szereguje od największego; jeśli w 9-mandatowym okręgu oddano 28 000 głosów na partię A, 22 000 na B, 13 000 na C i 7 000 na D, to w efekcie dzielenia przez 1 otrzymamy ilorazy 28 000, 22 000, 13 000 i 7000, dzielenia przez 2 – 14 000, 11 000, 65 00 i 3500, dzielenia przez 3 – 9333, 7333, 4333 i 2333, przez 4 – 7000, 5500, 3250 i 1750; po uszeregowaniu 9 (liczba mandatów w okręgu) największych ilorazów to 28 000 (A), 22 000 (B), 14 000 (A), 13 000 (C), 11 000 (B), 9333 (A), 7333 (B), 7000 (D) i 7000 (A) – w efekcie partia A zdobędzie 4 mandaty, B – 3, C – 1 i D – 1 mandat. Metoda d’Hondta obowiązywała w Polsce w wyborach parlamentarnych 1993 i 1997, 2001 została zmieniona na metodę Saint-Laque’a.