metoda wytwarzania stali z ciekłej surówki, w zbiornikach przechylnych zwanych konwertorami, polegająca na wypalaniu węgla i innych domieszek z surówki poprzez przedmuchiwanie metalu powietrzem, mieszaniną powietrza lub innych gazów z tlenem, albo samym tlenem, bądź nadmuchiwanie tych gazów na powierzchnię ciekłego metalu. W konwertorach tlenowych do wsadu oprócz surówki dodaje się ok. 30% złomu. K.p.w.s. jest bardzo wydajny; podstawowe metody wytopu konwertorowego to proces bessemerowski (wynaleziony 1865 przez H. Bessemera) oraz proces tomasowski (wynaleziony 1877 przez S. Thomasa). Obecnie gł. zastosowanie znajduje proces konwertorowy tlenowy, opracowany 1949 w Austrii, a oznaczany skrótem literowym LD od miejsca pierwszego zastosowania (Linz i Donawitz).
- HUTNICTWO, gałąź przemysłu obejmująca...