przedmiot badań psychologii rozwojowej; początkowo, zgodnie z teorią natywizmu, rozumiany jako biologicznie zdeterminowany plan stopniowego ujawniania się kolejnych właściwości psychicznych człowieka w miarę ich dojrzewania i kończący się ok. 15–20 roku życia osiągnięciem dojrzałości wszystkich funkcji psychicznych; późniejsze teorie podkreślają rolę wpływów środowiskowych w rozwoju dzieci (empiryzm), a także rolę jednostki – głównym sprawcą procesów rozwojowych ma być rozwijająca się osoba; nowsze koncepcje rozwoju psychicznego uznają go za proces trwąjacy przez całe życie jednostki, rozwojowi determinowanemu biologicznie towarzyszy rozwój społeczny – jednostka przechodzi od pełnej zależności od otoczenia do autonomii, tj. takiej formy związków z innymi, która pozwala na realizowanie własnych celów życiowych we współpracy z otoczeniem.
- duchowy, rozwój duchowy, równowaga...
- DUCHOWY, SYNONIM: psychiczny,...
- PSYCHOLOGIA ROZWOJOWA, dziedzina zajmująca...