kierunek w psychologii powstały na przełomie lat 50. i 60. XX w., nazywany "trzecią siłą" w psychologii; niejednolity zbiór teorii powstałych w opozycji do psychoanalizy i behawioryzmu, którym zarzucano redukcjonizm, niedocenianie tkwiących w jednostce możliwości rozwoju, zbytnie zajmowanie się tym, co zaburzone; psychologia miała się zajmować wyższymi motywami ludzkimi, samorealizacją, wiedzą, rozwojem; A. Maslow opisywał życie psychiczne człowieka nie jako dążenie do rozładowania napięć i zaspokajania potrzeb, ale jako samorealizację, tzn. rozwijanie najlepszych, niekiedy nieuświadomionych, cech jednostkowych; zadaniem psychologa staje się pomoc w ujawnianiu i uświadamianiu sobie przez jednostkę owych właściwości oraz skierowanie jej na możliwie najlepszą drogę rozwoju; stworzony przez C. Rogersa nurt w psychoterapii, terapia skoncentrowana na kliencie, akcentował podmiotowość pacjenta, jego potencjał rozwojowy; p.h. rozwijała poglądy psychologów i myślicieli przełomu XIX i XX w. (W. Dilthey, E. Spranger, K. Jaspers, K. Goldstein, K. i Ch. Bühlerowie), kładących w poznaniu nacisk na rozumienie, "wczucie się" i "przeżycie" jednostkowych, niepowtarzalnych aspektów działalności ludzkiej: aktów komunikacji, dzieł artystycznych, zachowań nieprzewidywalnych.
- PSYCHOLOGIA, (z gr. psyche = dusza,...
- nauki humanistyczne, nauki wyróżnione ze...
- PSYCHOLOGIA KLINICZNA, dział stosowanej zajmujący...