bohater powieści egzystencjalistycznej Haddasa Abu Hurajra, kala... [Opowiadał Abu Hurajra, rzekł...] tunezyjskiego pisarza Mahmuda al-Mas’adi
Powieść, wydana w Tunisie w ponad 20 lat po wyzwoleniu, została napisana w Paryżu w latach 1939-44, kiedy autor studiował i żył problemami egzystencjalizmu francuskiego. Al-Mas’adi kreuje bohatera indywidualnego, zdolnego wyzwolić się ze swojej sytuacji historycznej i społecznej. Umieszcza go w Mekce z czasów wczesnego islamu. Tłem akcji jest pustynia, alegorią współczesnego społeczeństwa arabskiego – dawne plemiona, starodawni rozbójnicy i tyrani, oraz niewolnice – tancerki i śpiewaczki. W postawie wobec życia Abu Hurajra łączy zimną analizę badacza z pasją i namiętnością. Odwagę arabskiego rycerza i jego siłę i dumę w kolejnych klęskach i zawodach zestawia z poszukiwaniami współczesnego intelektualisty, który zastanawia się nad sensem życia w miłości, żądzy, chorobie, religijności, itp. „Żarem życia” Abu Hurajra góruje nad Roquentinem, bohaterem Mdłości Sartre’a i Mersaultem z Obcego Alberta Camusa. Jednak podobnie jak oni wyzwala się od rzeczy i uczuć, co widać szczególnie drastycznie w odejściu od wielkiej miłości do ➞ Rajhany, pięknej i mądrej niewolnicy.