bohaterka komedii Mikołaja Gogola Ożenek
Agafia, pączuszek prawdziwy i taka w sobie zawiesista panna, chciałaby wyjść za mąż, choć trochę marudzi: Nie udało mi się nacieszyć dziewiczym stanem, nawet do dwudziestu siedmiu lat w panieństwie nie wytrwałam. Za namową swatki Fiokły przyjmuje kilku starających się. I ona, i kawalerowie mają różne życzenia: Agafia chce małżeństwa ze szlachcicem bez brody (Zacznie jeść, wszystko mu po brodzie będzie ciekło), panowie oczekują a to, żeby mówiła po francusku, a to, żeby nie była chuderlawa. Zapewne wśród podniecającej ilości zalotników znalazłby się kandydat na męża, gdyby do akcji nie wkroczył niejaki Koczkariow, który chce wyręczyć zawodową swatkę i ożenić z Agafią swego przyjaciela, Podkolesina. Skutecznie odstrasza innych pretendentów i zmusza Iwana Kuźmicza Podkolesina do oświadczyn. Wszystko zdaje się układać cudownie i Agafia tylko dla tradycji popłakuje: żyłam, żyłam i nagle za mąż. Kiedy jednak Iwan Kuźmicz ucieka tuż przed ślubem, panna młoda popada w rozpacz i całkowicie zgadza się ze zdaniem ciotki: Widać, że waszego szlachectwa starczy tylko na oszustwa i świństwa. W spektaklu telewizyjnym reż. Ewy Bonackiej (1976 r.) rolę Agafii kreowała Anna Seniuk.