bohaterka Opowieści starego Kairu Nadżiba Mahfuza
Młodsza córka ➞ Ahmada Abd al-Dżawwada i ➞ Aminy. Odznaczała się urodą (wysoko cenione przez Arabów złote włosy i niebieskie oczy), co jednało jej podziw braci i sympatię całej rodziny. Miała łagodny i miły charakter matki. Mimo tradycyjnego obowiązku wydawania córek za mąż zgodnie ze starszeństwem, ojciec po raz trzeci poproszony o rękę młodszej córki (starsza ➞ Chadidża nie grzeszyła urodą) – zgodził się na wcześniejszy ślub Aiszy. Początkowo bardzo szczęśliwa z zakochanym w niej młodym mężem i trójką dzieci, po epidemii tyfusu, która zabrała jej męża i dwóch synków, wraca załamana do domu ojca z chorą na serce córką Naimą. Opiekuje się córką, a po stracie jej i śmierci matki, jak smutny cień żyje w domu ojca łagodząc jego samotność.