postać z komedii Aleksandra Fredry Śluby panieńskie
Sentymentalny młodzieniec jest przekonany, że stałością, westchnieniami i łzami można zdobyć miłość kobiety. Niestety, mimo dwuletnich zabiegów, nie uzyskuje wzajemności Klary, która nie tylko w ogóle nie chce małżeństwa, ale dodatkowo irytuje ją płaczliwy charakter adoratora. Sytuacja zmienia się, gdy za namową Gucia Albin zaczyna odgrywać obojętność wobec ukochanej, a nawet pozwala snuć domniemania, iż zakochał się w łagodnej Anieli. Gdy dodatkowo Klara dowiaduje się, że może zostać wydana za mąż za bogatego, starego Radosta, zaczyna doceniać dawne uczucia Albina. Nieśmiały i bezwolny Albin okazuje się ostatecznie pożądanym kandydatem na męża.