postać historyczna: Aleksander Wielki (356-323 p.n.e.), genialny wódz i zdobywca; bohater szeregu utworów
Do najbardziej znanych w literaturze epizodów z życia Aleksandra należy dialog z Parmenionem, zaślubiny z Roksaną (pięknej córki wodza perskiego – małżeństwo miało wymiar polityczny, w literaturze posiada na ogół romansowy charakter miłości „od pierwszego wejrzenia”), oskarżenie o chęć otrucia wodza niesłusznie rzucone na jego lekarza, Filipa, sprawa filozofa Kallistenesa (panegirysty Aleksandra, skazanego na śmierć, gdy odmówił padania na twarz przed królem i opatrzył złośliwym komentarzem próby wprowadzenia tego, obcego Grekom, obyczaju).Oparte na pamiętnikach jego wodzów i doniesieniach wcześniejszych historyków są prace De rebus gestis Alexandri Kurcjusza Rufusa (I w. n.e.), Żywot Aleksandra Plutarcha z Cheronei oraz Anabaza Arriana (II w. n.e.). Częściowo niezależnie od faktów powstała legenda Aleksandra, której zabytkiem pozostaje powstała w III w. Historia Alexandri Magni (przełożona na łacinę w X, na polski w XVI wieku); francuski przekład poetycki stanowi sławna Powieść o Aleksandrze (Roman d’Alexandre): wersja tejże spisana 12-zgłoskowcem przez A. de Bernaya wpłynęła na kształt późniejszej tragedii francuskiej. Wśród ważniejszych dzieł literackich poświęconych postaci Aleksandra na szczególną uwagę zasługują tragedia Racine’a (Alexandre le Grand, 1665) oraz melodramat P. Metastasia (1727).