bohater powieści Ec¸a de Queiroz Zbrodnia księdza Amaro (wydanej w 1875 roku w Lizbonie i do dziś pozostającej najbardziej znaną powieścią autora portugalskiego na świecie)
Ksiądz Amaro, osierocone dziecko służących w arystokratycznej rodzinie, jako nastolatek zostaje oddany do seminarium duchownego. Nikt nigdy nie badał jego zdolności lub powołania. Narzucono mu komżę. Jego natura – bierna, łatwo ulegająca wływom – przyjęła ją, jak przyjełaby mundur żołnierski. Posłany jako proboszcz do katedry w Leiri zamieszkuje w domu zaprzyjaźnionej z kanonikiem dewotki, która ma młodziutką córkę Amalię. Fascynacja młodych sobą jest wzajemna, a ciąża Amalii jej naturalną konsekwencją. Natomiast śmierć dziewczyny i ich dziecka są konsekwencją nie tyle zbrodniczych zamiarów młodego proboszcza, co jego bierności oraz poddania się obyczajowej presji otoczenia. Tytułowa „zbrodnia” jest tylko konsekwencją oportunizmu i konformizmu bohatera, księdza który nie ma dość odwagi, by pomimo braku autentycznego powołania zrzucić celibat i porzucić kapłaństwo. Z czasem ksiądz Amaro stał się symbolem diabolicznego, uwodzącego młodociane i naiwne wierne, duchownego katolickiego.