postać fantastyczna, bohater komedii Burza Williama Shakespeare’a
Duch powietrzny na usługach Prospera, któremu zawdzięcza uwolnienie od kary wiedźmy Sykoraksy (uwięzionej w rozszczepionej sośnie). Służy wybawicielowi, lecz marzy o swobodzie, bywa nieposłuszny. Na jego polecenie wywołuje burzę morską, pożar i zamęt na statku księcia Mediolanu Antonia, brata i wroga Prospera. Potem, za pomocą muzyki, wodzi rozbitków po wyspie. Sprowadza też do chaty Prospera syna króla Neapolu, Ferdynanda, który zakochuje się w jego córce, Mirandzie. Wytrącając ze snu Gonzala, udaremnia knowania Antonia i Sebastiana (brata Alonza, króla Neapolu), planujących zamach stanu i przejęcie tronu neapolitańskiego. Na rozkaz Prospera roztacza przed oczami rozbitków wizję zastawionego na ucztę stołu, po czym, przybrawszy postać harpii, przypomina zebranym o krzywdzie, którą Antonio i jego sprzymierzeńcy wyrządzili Prosperowi. Udaremnia spisek Kalibana – za sprawą Ariela spiskowcy wpadają do błota, potem, poszczuci przez psy, uciekają. Współczuje więźniom Prospera, czym przyczynia się do jego decyzji o odstąpieniu od zemsty. Na koniec urządza widowisko na cześć Mirandy i Ferdynanda i w nagrodę za służbę otrzymuje od Prospera wolność.