postać z kommedii dell’arte
Służący, podwładny ➞ Pantalone. Jest mnóstwo teorii o pochodzeniu tej postaci – on sam wywodził swe imię z… języka oślego, w którym jego ojciec wołał jakoby na swego osła „Ar le chin”. Do XVI w. jest szelmą i żebrakiem, w połatanym kostiumie. Potem zaczyna się pojawiać w charakterystycznym kraciastym stroju wyrażającym spryt połączony z pewną głupotą. Na ogół jest typem nieszkodliwego szelmy. Nosi maskę przypominającą pysk kota, pończochy, czarną czapeczkę i strój w czarno-białe lub kolorowe romby i trójkąty. Błaznuje, bywa ordynarny, zabiega o względy pięknej ➞ Kolombiny, obiektu westchnień ➞ Pierrota. Zwinny i zręczny, nie stroni od kłamstwa i żartów. Wikła się w kłopoty, z których dzięki sprytowi wychodzi bez szwanku. Przejęty m.in. przez komedię francuską epoki oświecenia, pojawia się też w twórczości Goldoniego (Sługa dwóch panów) i Marivaux (m.in. Pułapki miłości).