(ur. 1930)
rzeźbiarka, prof. ASP w Poznaniu. W 1966 r. stworzyła nowy nurt w tkaninie artystycznej Abakany, nadając jej trójwymiarowość (ogromne, tkane przestrzenne rzeźby z elementami reliefu). Wprowadziła do "tkactwa" nowe tworzywa - końskie włosie, liny, sznury, tkaniny workowe, włókno sizalowe; wiele z tych materiałów stosowała również w rzeźbie, np. worki nasączane żywicą. Prace sytuuje w naturze, w krajobrazie różnych kontynentów. Najsłynniejsze cykle: Lina, jej penetracja, jej sytuacja w przestrzeni, Ręka, Głowy, Postacie siedzące, Embriologia, Plecy, Androgyn, Katarsis, Inkarnacje, Negev, Tłum, Gry wojenne. Na Olimpiadę w Seulu wykonała Przestrzeń smoka. Jest także autorką: projektu Architektury arborealnej oraz rzeźby 15 postaci i pomnika ręki - projektu architektonicznego dla Hiroszimy. A. stworzyła nowy typ rzeźby: biologiczne, strukturalne, trójwymiarowe, monumentalne obiekty, które są częścią naturalnych procesów życia we wszystkich jego przejawach. Jej prace są syntezą kultury, obiekty organiczne tworzą obrazy odwołujące się do świadomości kulturowej człowieka.
- ABAKANOWICZ Magdalena, (ur. 1930)
- MAGDALENA, Pochodzenia hebrajskiego.(...)