(łac. absurdus = niedorzeczny)
nonsens, wyrażenie, zdanie, ale też i sytuacja w oczywisty sposób nieprawdziwe; świadomy zabieg lit. pozwalający określić myśli autora oraz ideę utworu. Ważny element konstrukcyjny groteski wiążącej się z awangardą XX w., zwłaszcza teatrem a., np. S. Becketta Radosne dni, E. Ionesco Łysa śpiewaczka. Zob. teatr absurdu.