(gr. ana-lysis - rozłożenie, rozbiór)
termin zapożyczony z metod analizy chemicznej. W nauce o lit. a. - rozłożenie, podział, opis struktury i funkcji poszczególnych elementów na pewne jednorodne elementy konkretnego utworu lit.: słowa, zdania, wersy, strofy, rozdziały, akty, sceny itp. także sposób uchwycenia ich wzajemnych związków strukturalnych, wykrycie funkcji poszczególnych elementów. A. jest także ćwiczeniem szkolnym, polegającym na sprawnym, umiejętnym odczytywaniu przez ucznia głębi sensów znaczeniowych: uważnym gromadzeniu spostrzeżeń, odkrywaniu koncepcji artystycznej, dokonywaniu syntezy spostrzeżeń szczegółowych, a w konsekwencji pełnej interpretacji artystycznej utworu. A. zakłada określone etapy czytania utworu: domysł intuicyjny, określenie myśli głównej utworu, obserwację języka (składni, słowotwórstwa), stylu, metaforyki, kompozycji, po to, by uogólnić interpretację, odsłonić indywidualną wartość artystyczną utworu, określić gat., prąd, konwencję, umiejscowić utwór na tle tradycji, porównać z kontekstami lit. i in. sztukami pięknymi.
- KOZINCEW, Grigorij M. (1905-73)...
- POETYKA, (lit. 1)
- Sławiński Janusz, (ur. 1934)