(łac. animare = ożywiać, tchnąć duszę)
ożywienie; a. filmowa - technika polegająca na wykonywaniu serii zdjęć podklatkowych (rysunków, lalek, plam barwnych, sylwetek, przedmiotów) w poszczególnych fazach kinetycznych, które po wyświetleniu stwarzają efekt ruchu, ożywienia. W zależności od filmowanego obiektu rozróżnia się filmy: rysunkowy, kukiełkowy, sylwetkowy; a.f. w filmie dydaktycznym: ruchome obrazy, wykresy, schematy urządzeń, procesów itp.; a. komputerowa - dziedzina twórczości filmowej i telewizyjnej, w której ruchome obrazy tworzone są metodą komputerową; charakteryzuje się krótkim czasem generowania i wyświetlania na ekranie monitora płynnych obrazów. W filmie służy głównie do tworzenia trików (np. Forest Gump, Kto wrobił Królika Rogera? R. Zemeckisa); a. teatralna - technika ożywiania lalek, przedmiotów w teatrze plastycznym i lalkowym. W zależności od rodzajów animowanej formy: miękka marionetka na niciach, rzeźbiona marioneta sycylijska, prosta kukiełka nad parawanem i kukła w teatrze ulicznym, pacynka ożywiana przez aktora ręką i jawajka wyposażona w skomplikowane konstrukcje - wymaga zastosowania różnych środków ekspresji i technik animacyjnych. Przekaz musi być precyzyjny, czytelny i zgodny z intencją komunikatu aktora-animatora. Zob. też teatr lalek, lalka teatralna.
- animacja, specjalista od animacji,...
- ANIMACJA FILMOWA, technika wykonywania...
- obrazy ruchome, (animacja, movies )