Reklama

Arystoteles ze Stagiry

(384-322 p.n.e.)

uczeń Platona, nauczyciel Aleksandra Macedońskiego, założyciel szkoły filoz. zwanej Likejonem, jej uczniów nazwano perypatetykami (gr. peripatetikos = przechadzający się), gdyż nauka odbywała się w trakcie spacerów. A. zajmował się etyką, logiką, metafizyką, fizyką, przyrodą i lit.; rozważał problem szczęścia (odnosząc się do zasady "złotego środka"), sprawiedliwości i przyjaźni; uznawał poezję za dziedzinę sztuki, którą można regulować normami (poetyka normatywna). Wedle A. lit. jest sztuką mimetyczną, a jej gatunki różnorako oddziałują na odbiorcę; miarą wpływu jest wstrząs psych., tzw. katharsis. W średniowieczu do myśli A. nawiązywał m.in. św. Tomasz z Akwinu; formuła Aristoteles dixit (A. powiedział) kończyła spory. Do zachowanych dzieł należą m.in.: Fizyka, Metafizyka, Etyka nikomachejska, Polityka, Poetyka, Retoryka. Zob. ars poetica.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama