asonans Słownik języka polskiego (łac. assonare = odbrzmiewać, współbrzmieć) rym niedokładny; polega na zgodności tylko samogłosek w sylabie; np. plama - trawa, luzem - strudze. Zob. konsonans. Reklama Podobne hasła: ASONANS, niedokładny, zachowujący... ROMANCA, hiszpański utwór epicko-liryczny,... RYM, współdźwięczność...