(wł. belvedere = piękny widok, miejsce z pięknym widokiem)
1) budowla ogrodowa (np. altana, pawilon) z pięknym rozległym widokiem, popularna w XVIII i na pocz. XIX w.; 2) najwyższa kondygnacja budowli pałacowej w formie nadbudówki zwykle z tarasem; 3) willa lub pałacyk pięknie położone (b. w Watykanie, Warszawie, Wiedniu).