(ur. 1927)
tancerz i choreograf franc., reprezentujący styl tańca nowoczesnego. Wykonał m.in. gł. partie w Symfonii samotnego człowieka z muzyką P. Schaeffera i P. Henry’ego we własnym układzie choreograficznym. W 1960 r. założył znakomity Balet XX Wieku, którym kierował do 1979. W jego teatrze autonomiczny taniec jest związany z muzyką, najczęściej wielkich mistrzów ( B. Bartoka, I. Strawińskiego, R. Wagnera, A. Berga, A. Weberna, A. Schnberga, H. Berlioza) lub z efektami dźwiękowymi. Taniec jest nośnikiem znaków, metaforycznych skojarzeń, uczuć, nastrojów i ekspresji. Przygotował nowatorskie inscenizacje choreograficzne, m.in. do IX Symfonii L. van Beethovena, Święta wiosny I. Strawińskiego, Bolera M. Ravela, Romea i Julii i Potępienia Fausta H. Berlioza.
- MAURYCY, Pochodzenia łacińskiego,...