(1872-1966)
ang. inscenizator i teoretyk teatru, jeden z prekursorów Wielkiej Reformy Teatru. Początkowo aktor, w 1901 r. debiutował jako reżyser i scenograf. W 1908 r. założył we Florencji własną szkołę teatralną "Arena Goldoni". Uważał teatr za sztukę autonomiczną, łączącą równoważne dyscypliny i różne elementy, z których najważniejszymi były rytm i plastyka spektaklu. Na plastyczną wizję teatru wg C. składają się również światło, kolor i przestrzeń teatralna, które rządząc się swoimi prawami, mogą przeobrażać i budować spektakl. W koncepcji C. aktor - nadmarioneta może wcielać się w postaci metaforyczne, a nie realistyczne i być jednym z najważniejszych elementów teatru. Niezwykle ważną rolę C. przypisywał wszechstronnie uzdolnionemu reżyserowi, który jako główny inscenizator dzieła teatralnego nadaje mu swoje piętno, określa nie tylko styl i przesłanie, ale i autorską wizję całości. C. współpracował z K. Stanisławskim i I. Duncan. Założył pismo upowszechniające nowe idee teatralne "The Mask", w którym przedstawił m.in. dzieła S. Wyspiańskiego. C. wywarł wielki wpływ na przemiany teatralne XX w. W Polsce propagatorem idei C. był L. Schiller.
- CRAIG Edward Gordon, właśc. Henry E.G. Godwin...