współczesne (po 1945 r.) poświęcone problematyce literackiej. Do najważniejszych cz.l. PRL należały: "Odrodzenie" (1944), "Kuźnica" (1945), "Twórczość" (1950), "Życie Literackie" oraz katolickie: "Tygodnik Powszechny" (1945) i miesięcznik "Znak" (1946). Zmiany polityczne w 1956 r. spowodowały pojawienie się nowych cz.l., m.in. "Współczesności" (1956-71), "Odry" i "Przemian". W l. 60. i 70. centrum życia kulturalnego stała się Warszawa, z pismami: "Kultura" (1963-72), "Poezja" (1956), "Miesięcznik Literacki" (1966), "Literatura na Świecie" (1971), "Literatura" (1972) i "Teksty" (1972-81). W tzw. drugim obiegu rozpowszechniane były wydawane na emigracji w Paryżu "Zeszyty Literackie" i "Kultura" (1947). Do ważniejszych cz.l. drugiego obiegu wydawanych w Polsce należały: "Zapis" (1977-81), "Puls" (1977), "KOS" (1982-89), "Aneks" i "Krytyka". Po 1989 do obiegu oficjalnego weszły m.in. "Czas Kultury", "Nagłos" i "bruLion", wokół którego skupiła się najmłodsza generacja twórców. Przy decentralizacji prasy pojawiły się regionalne cz.l., m.in. "Akcent", "Kresy" (Lublin), "Ogród", "Res Publica", "Fronda" (Warszawa), "Nowy Nurt" (Poznań), "Notes", "Notatnik Teatralny" (Wrocław), "Borissua" (Olsztyn), "Fraza" (Rzeszów), "Strony" (Opole), "Tytuł" (Gdańsk), "Sycyna" (Radom). Popularne stały się również dodatki lit. w dziennikach, m.in. "Gazeta o Książkach" (w "Gazecie Wyborczej"), "Rzeczpospolita i Książki" i "Plus-Minus" ("Rzeczpospolita"), "Exlibris", "Apokryf" (w "Tygodniku Powszechnym"), "Arkusz" (w "Głosie Wielkopolskim"). Gwałtowny rozwój cz.l. to świadectwo europeizacji prasy pol., towarzyszy mu profesjonalizm i wysoka jakość graficzna.
- czasopismo literackie, pismo publikowane z ustaloną...
- pokolenie literackie, grupa pisarzy i krytyków...
- TOWARZYSTWO LITERACKIE IM. ADAMA MICKIEWICZA, założone 1886 we Lwowie...