odmienna część mowy, określa czynność lub stan, odpowiada na pytania: co robi, co się z nim dzieje?; z cz. łączą się kategorie gramat.: czas, aspekt, tryb, strona, osoba i przechodniość. Podstawową funkcją cz. w zdaniu jest orzeczenie. Wyróżniamy cz. czynnościowe i stanowe, przechodnie i nieprzechodnie, wielokrotne, osobowe i nieosobowe. Cz. osobowe odmieniają się przez osoby, liczby, rodzaje; mogą występować w trzech czasach (teraźniejszy, przeszły i przyszły), trzech trybach - orzekającym, rozkazującym, przypuszczającym; dwóch aspektach - dokonanym i niedokonanym; odmianę cz. nazywamy koniugacją. Cz. nieosobowe to takie, w których nie można określić osoby; wśród nich wyróżniamy bezokolicznik (chodzić, śpiewać, malować), formy zakończone na -to i -no (pominięto, zgubiono); imiesłowy przymiotnikowe czynne (piszący) i bierne (zamówiony, postawiony), przysłówkowe współczesne (czytając, rozmawiając), uprzednie (zrobiwszy, ujrzawszy). Istnieją także cz. nieosobowe, które nie odmieniają się przez osoby i nie mają formy bezokolicznika (można, trzeba, należy).
- czasownik, odmiana czasownika, rzeczownik...
- CZASOWNIKI, klasa wyrazów oznaczających...
- aspekt czasownika, (łac. aspectus = wygląd)...