najstarsza technika graficzna stosowana już w starożytności do wyrabiania stempli i tworzenia ilustracji książkowych. Za pomocą d. Chińczycy wydawali książki już w VII w.; w Europie średniowiecznej, zanim Gutenberg nie wynalazł ruchomej czcionki, drukowano tzw. książki ksylograficzne. Arcydzieła d. stworzyli L. Cranach i A. Drer. Mistrzami d. zawsze byli Chińczycy i Japończycy. Odmianą narodowej sztuki Japonii jest d. barwny (odbijany z wielu desek) tzw. nanga, a jego najbardziej sławnym twórcą był K. Hakusai (Wielka fala, Sto widoków Fuji, Fuji widziana przez drzewo). Zafascynowani jego twórczością byli m.in. H. Tou-louse-Lautrec i V. van Gogh. W Polsce uprawiali d. m.in. T. Kulisiewicz, J. Panek, W. Skoczylas, J. Gielniak, K. Sopoćko.
drzeworyt
Słownik języka polskiego