(gr. diptchos = podwójnie złożony)
1) dwie prostokątne, połączone zawiasami i pokryte woskiem tabliczki, w starożytności służyły do pisania oraz do zapisywania imion zmarłych dostojników; d. wykonane z kości słoniowej zawierały portret konsula i daty objęcia urzędu; 2) dwuskrzydłowy przenośny ołtarzyk lub ołtarz wieloskrzydłowy z dwoma ruchomymi skrzydłami; 3) obraz dwuczęściowy; pentaptyk - zawiera pięć części, w tym dwie lub cztery ruchome; poliptyk - licznoskrzydłowy - szczególnie charakterystyczny dla sztuki gotyckiej. Zob. też tryptyk.