(łac. ego = ja)
psychol. skłonność jednostki do podporządkowania wszelkich zainteresowań własnej osobie, nadwrażliwość, subiektywizm, emocjonalizm w odczuwaniu świata, ludzi i siebie; postawa typowa w sentymentalizmie i romantyzmie, np. Cierpienia młodego Wertera J. W. Goethego, Kordian J. Słowackiego.