(1803-82)
pisarz i filozof amer. Twórca życia duchowego w Nowej Anglii, przywódca ruchu transcendentalnego głoszącego intuicyjno-mistyczny sposób docierania do prawdy, przekraczającej dziedzinę doświadczenia zmysłowego. E. proponował etykę odwołującą się do własnego sumienia i rozsądku, szczególną rolę przypisywał pięknu w przyrodzie, umożliwiającemu identyfikację z Boskim absolutem. Myśli E. na jęz. pol. i franc. przełożył A. Mickiewicz. W pismach traktujących o swoich przeżyciach w obcowaniu z naturą i dziełami geniuszy E. starał się obudzić wolę działania narodu. Poglądy zaprezentował w esejach: Natura (1836), Amerykański uczony (1837), Wojna (1838), Przedstawiciele ludzkości (1856), Sposób życia (1860). Cechy angielskiego charakteru (1856) to owoc drugiej jego podróży do Europy i jedna z najlepszych książek o Anglii. E. był autorem Poematów (1847) - liryków prostych w formie, prezentujących jednocześnie głębię myśli. W procesie poznawania największe znaczenie przypisywał intuicji, kontemplacji i przeżyciom mistycznym, czemu dał wyraz w Esejach (1841- 44).
- Emerson Ralph Waldo, (1803-1882)
- RUDOLF, Pochodzenia staroniemieckiego,...