(gr. epilogos)
końcowa część utworu dramatycznego lub epickiego, poświęcona dalszym losom bohaterów (np. Niemcy L. Kruczkowskiego); rodzaj przesłania do czytelników, informującego o zamyśle i przeżyciach autora w związku z dziełem (np. Pan Tadeusz A. Mickiewicza); niekiedy też swoisty komentarz do świata przedstawionego lub rzeczywistego (np. Balladyna J. Słowackiego). W niektórych dramatach antycznych e. był formą zwrotu do widowni zawierającą wyjaśnienie sensu utworu i zamierzeń jego autora.