wywodzi się z systemu filoz. E. Husserla, który traktował dzieło lit. jako niepowtarzalny jednostkowy fenomen, stosując w badaniach lit. metodę szczegółowego opisu. Wyróżniał w dziele pojedyncze warstwy, elementy, wiążąc je w harmonijną całość, określając ich wartość; w Polsce kierunek ten reprezentował uczeń E. Husserla, R. Ingarden, swą teorię zaprezentował w dziełach O poznawaniu dzieła literackiego (1937), Spór o istnienie świata (1948).
fenomenologia w badaniach literackich
Słownik języka polskiego