(1937-95)
krytyk i historyk współcz. teatru, prof. Instytutu Sztuki PAN, pedagog, wykładowca UJ oraz krakowskiej i warszawskiej PWST. Wyróżniała się erudycją, niezależnością i bezkompromisowością sądów, widzeniem spraw teatru poprzez szeroki kontekst kulturowy i społ. W Kulturze Niezależnej wydała m.in. zbiory: Reżyser na pomysł, Sezony teatralne, Przeciw czyli za; pisała również syntezy badawcze, np. Kultura polska po Jałcie 1944-1981, Kultura marcowa (1995).