(łac. flexio - zgięcie, krzywizna, zmiana)
dział nauki o jęz. obejmujący deklinację (odmianę rzeczowników, przymiotników, liczebników i zaimków) i koniugację (odmianę czasowników); zespół form służących do oznaczania stosunków między wyrazami w zdaniu. Występujące końcówki wyrażają kategorie fleks. i pełnią zazwyczaj kilka funkcji jednocześnie, np. końcówki osobowe, przypadkowe (ty, co zrobiłeś - tyś, coś zrobił?; gdzie byłeś? - gdzieś był?). F. służy przede wszystkim wyrażaniu funkcji składniowej wyrazu w zdaniu; regularność jej polega na występowaniu stałych końcówek przypadków w wyrazach należących do tego samego typu deklinacyjnego. Bada typy i reguły odmiany wyrazów.