Reklama

Głowacki Janusz

(ur. 1938)

prozaik, dramaturg, felietonista, scenarzysta filmowy. Debiutował w "Almanachu Młodych" (1960) jako prozaik, w latach 1964-81 zamieszczał felietony w tyg. "Kultura". W opowiadaniach i felietonach ze zbiorów: Wirówka nonsensu (1968), Nowy taniec la-ba-da (1970), Paradis (1973), Polowanie na muchy (1974; ekranizacja tyt. opowiadania A.Wajdy 1969), My sweet Raskolnikow (1977), Skrzek. Coraz trudniej kochać (1980), posługując się ironiczno-groteskową poetyką analizował stosunki społ.-obyczajowe, ukazywał miałkość i deprecjację kultury w Polsce lat 70. G. jest autorem powieści Moc truchleje (1982), która stanowi pionierski zapis pol. wydarzeń społ.-polit. lat 1980-81, oraz sztuk scenicznych Kopciuch (wyst.1979), Karaluchy (wyst.1986), Fortynbras się upił oraz Antygona w Nowym Jorku (wyst.1992).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama