(1561-1627)
poeta hiszp., jeden z głównych przedstawicieli baroku. Jego twórczość podejmująca tematykę zmienności losów człowieka i stałości świata przyrody rozwijała się w dwu skrajnie różnych nurtach. Obok utworów charakteryzujących się wyszukanym językiem i kunsztowną formą pisał również bliskie poezji ludowej. Elitarna poezja znalazła licznych naśladowców, a styl poetyckiego obrazowania otrzymał miano gongoryzmu. Do głównych utworów G. należą poematy Polifemo oraz Samotności (1627).