(1859-1940)
pisarz szw., laureat Nagrody Nobla (1916), członek Akademii Szwedzkiej, jeden zgłównych przedstawicieli neoromantyzmu, jako przywódca tego kierunku ogłosił szkic programowy Renesans (1889). W1888 r. opublikował tomik liryków Lata pielgrzymki iwędrówek, jednakże pierwszym większym utworem jest powieść Eudymion (1889). Początkowy okres twórczości charakteryzuje się barwną wyobraźnią, radością życia iposzukiwaniem piękna, wtym stylu utrzymana jest powieść autobiograficzna Hans Alienus (1892). Później wyrażając tendencje nacjonalistyczne, stał się piewcą dziejów ojczystych. Napisał powieść historyczną wwielkim stylu ożołnierzach króla Karola XII, epopeję rycerską Karolińczycy (1897-98), następnie Pokolenie Folkungów (1905-07) oraz Szwedzi iich przywódcy (1908-10), wktórych opiewał męstwo iofiarność przodków. H. był autorem opowiadań fantastyczno-hist. oraz zbiorów poezji, m.in. Poezje (1895) iNowe wiersze (1915). Te ostatnie przyniosły mu sławę wielkiego poety szw.
- Heidenstam Verner von, (1859-1940)
- HEIDENSTAM, Verner von (1859-1940)...