Reklama

Herling-Grudziński Gustaw

(ur. 1919)

pisarz, mieszkający wNeapolu; uczestnik kampanii wł. (m.in. pod Monte Cassino), odznaczony krzyżem Virtuti Militari. Pracował jako dziennikarz wtygodniku IIKorpusu "Orzeł Biały" (1943-46). Debiutował szkicami Żywi iumarli (1945) zprzedmową J. Czapskiego. Uczestniczył wzałożeniu wRzymie Instytutu Literackiego. Był współzałoż. paryskiej "Kultury" ilondyńskich "Wiadomości", członek rzym. sekcji pol. PEN Clubu (1947). Wyd. wspomnienia łagrowe Inny świat (w ang. tłum. A. Ciołkosza, zprzedmową B. Russella, 1953). Opowiadanie Wieża rozpoczęło wtwórczości H.-G. - dotychczas postrzeganego wyłącznie jako publicysta ipisarz polityczny - nurt metafizyczny, który okazał się jednym znajistotniejszych, wprost charakteryzujących jego pisarstwo. Jest typem samotnika, pisarza, który nie włączył się wżaden nurt ani program lit., pisze piękną polszczyzną iprzeżywa wsposób niesłychanie osobisty sprawy swojej ojczyzny. Wpol. środowisku czytelniczym (po latach istnienia wyłącznie wdrugim obiegu) funkcjonuje jako autor eseistycznych Dzienników pisanych nocą oraz esejów osztuce Sześć medalionów iSrebrna szkatułka zilustracjami J. Lebensteina. Opublikowano wkraju także jego prozę Wieżę iinne opowiadania, Drugie przyjście, Upiory rewolucji, Skrzydła ołtarza, Świętego smoka, Oko opatrzności, Labirynt Casanowy, Księcia Niezłomnego, Pożar wKaplicy Sykstyńskiej, tom opowiadań Gorący oddech pustyni (1998). W1990 otrzymał doktorat h.c. UAM wPoznaniu. Laureat lit. nagrody "Odry" (1994), uhonorowany wł. nagrodą lit. Premio Vittorini za opowiadanie Portret wenecki (1996).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama