(1877-1962)
pisarz ipoeta niem., laureat Nagrody Nobla (1946). Debiutował jako poeta w1899. Wczesne powieści: Peter Camenzind (1904) iPod kołami (1906), zawierające wątki autobiograficzne, są także krytyką stosunków społecznych. Problematyka dorastającej młodzieży wobliczu wojny to temat powieści Demian (1919), napisanej także pod wpływem własnych doświadczeń wojennych. Zainspirowany filozofią indyjską poszukiwał nowego ładu duchowego wpowieści Sidhartha (1922). Destrukcyjny wpływ cywilizacji na psychikę jednostki ukazany jest wWilku stepowym (1927). Problem konfliktu między naturą duchową ainstynktem biologicznym człowieka powraca także wpowieści Narcyz iZłotousty (1930). Ostatnie dzieło H. to utopijna powieść Gra szklanych paciorków (1943), rozrachunek autora ze współczesnością, tęsknota do ideałów irealia życia, które są zaprzeczeniem doskonałości wzorów. Wswojej pracy pisarskiej prowadził także działalność krytycznolit. We Wprowadzeniu dokonał krytyki kultury imoralności "epoki felietonu". Był także autorem esejów iliryków.