(1899-1980)
reżyser ang. na stałe pracujący wStanach Zjednoczonych. Debiutował w1926; domeną H. stały się filmy sensacyjne, wprowadził do nich nowe formy narracji, wyrafinowane stopniowanie napięcia (suspense), potęgowanie atmosfery zagrożenia. Zrealizowaną w1940 r. Rebeką zadebiutował wHollywood. Tam właśnie zrealizował swoje najwybitniejsze filmy: Okno na podwórze, Zawrót głowy, Ptaki, Psychozę. H. to nie tylko sprawny rzemieślnik, wswoich utworach analizował dręczące wszystkich obsesje ifobie, ajego sposób widzenia natury ludzkiej paraliżuje pesymizmem. Wśród gł. motywów dramaturgicznych można dostrzec wyobcowanie bohatera zcodziennej egzystencji, utratę jego tożsamości, odkrycie wsobie lub wotoczeniu destrukcyjnych sił. Podporządkowana takiej kreacji świata forma narracji filmowej H. charakteryzuje się subiektywnym widzeniem zdarzeń, ironicznym traktowaniem bohaterów, makabrycznym humorem, który staje się "znakiem rozpoznawczym" jego filmów, podobnie jak sylwetka reżysera pojawiająca się krótko wreżyserowanych obrazach. Prawdziwym arcydziełem sztuki filmowej jest scena pod prysznicem wPsychozie, która składa się z45 ujęć kręconych wzwolnionym tempie.
- ALFRED, Wywodzi się z starosaksońskich...
- HITCHCOCK, Alfred (1899-1980)
- BUGAJSKI Ryszard, (ur. 1943)